راههای پیشگیری از آنفولانزا و درمان آن
اگرچه که تزریق واکسن آنفولانزا نقش بسیار مهمی درکاهش ابتلا به آنفولانزا و عوارض شدید آن دارد، ولی دربهترین حالت نیز واکسن تنها ۴۰ الی ۶۰ درصد موارد موثر می باشد. لذا رعایت نکات بهداشتی جهت پیشگیری از ابتلا به آنفولانزا ضروری می باشند. در پاسخ به این سوال که مهم ترین راه های پیشگیری از ابتلا به آنفولانزا چیست، به طور کلی موارد ذیل قابل ارائه است:
- شستن دست ها: استفاده از آب و صابون و شستن دست ها حداقل به مدت ۲۰ ثانیه یکی از موثرترین راه های پیشگیری از ابتلا به آنفولانزا می باشد. در صورت عدم دسترسی به آب و صابون، استفاده از محلول های بر پایه الکل نیز موثر می باشند.
- پرهیز از لمس صورت: پرهیز از تماس مستقیم دست ها با چشم ها، بینی و دهان نیز یکی دیگر از راه های پیشگیری از ابتلا به آنفولانزا می باشد.
- پوشش مناسب عطسه و سرفه: استفاده از دستمال کاغذی حین عطسه و سرفه یا گرفتن جلوی دهان و بینی با گوشه بازو نقش موثری درممانعت از پخش شدن قطرات تنفسی درهوا و پیشگیری از ابتلا به آنفولانزا دارد.
- پاکسازی سطوح: ضدعفونی کردن منظم سطوح پرکاربرد، نقش موثری در پاکسازی ذرات عفونی از روی آن و جلوگیری از انتشار بیشتر آن ها دارد.
- عدم حضور در مکان های شلوغ: احتمال انتقال آنفولانزا در اجتماعات و مکان های پرجمعیت و متراکم افزایش می یابد. لذا پرهیز از حضور در اجتماعات یکی از راه های پیشگیری از ابتلا به آنفولانزا می باشد.
رعایت نکات فوق کنار تزریق واکسن، نقش بسیار موثری درکاهش شمار مبتلایان به آنفولانزا دارند.
بیماران عزیز از این پس می توانید با مراجعه به بخش ویزیت آنلاین، براحتی معاینه و سوالات خود را از دکتر مهسا موسوی فوق تخصص بیماری های ریوی بپرسید.
رعایت بهداشت و آنفولانزا
رعایت بهداشت و آنفولانزا یکی از کلیدی ترین نکات این مطلب می باشند. علی رغم رعایت تمام راه های پیشگیری از ابتلا به آنفولانزا که درقسمت قبل توضیح داده شد، همچنان مهم ترین عامل درپیشگیری از ابتلا به آنفولانزا رعایت بهداشت و عدم ارتباط با فرد بیمار می باشد. افراد مبتلا به آنفولانزا باید تا بهبودی کامل بیماری و حداقل تا ۲۴ ساعت پس از قطع تب درمنزل استراحت کرده و از برقراری روابط نزدیک با سایر افراد خودداری نمایند.
درمان آنفولانزا
بسیاری از افراد بدون نیاز به درمان آنفولانزا و با استراحت در منزل طی یک الی دو هفته بهبود می یابند. البته در برخی افراد ریسک آنفولاتزای شدید و عوارض آن بیشتر می باشد و درمان آنفولانزا در افراد پرخطر باید در اسرع وقت آغاز گردد:
درمان علامتی آنفولانزا
درمان علامتی آنفولانزا اگرچه نقش موثری در بهبود حال عمومی بیمار دارد، ولی در تسریع روند بهبودی آنفولانزا نقشی ندارد. از جمله روش های درمان علامتی آنفولانزا عبارتند از:
- استراحت: تا زمان بهبودی کامل بهتر است از انجام فعالیت های سنگین پرهیز گردد. همچنین استراحت کافی به خصوص درموارد شدید آنفولانزا بسیار کمک کننده می باشد.
- مایعات: مصرف کافی مایعات نقش بسیار موثری در درمان آنفولانزا دارد. بررسی رنگ ادرار و فواصل دفع ادرار روش موثری در بررسی حجم مایعات مصرفی می باشد. ادرار کم رنگ و شفاف که هر ۳ الی ۵ ساعت دفع گردد، نشان دهنده مصرف کافی مایعات می باشد.
- استامینوفن: نقش موثری در درمان آنفولانزا برای کاهش تب، سردرد و بدن درد دارد.
- داروهای ضدسرفه: اغلب سرفه به طور خود به خود برطرف می گردد و مصرف داروهای ضدسرفه به خصوص در اطفال کوچکتر از ۶ سال برای درمان آنفولانزا توصیه نمی گردد.
درمان آنفولانزا با داروی ضدویروس
مصرف دارهای ضدویروس برای درمان آنفولانزا اگرچه که در درمان علامتی نقشی ندارد، ولی نقش موثری در کاهش شدت و مدت بیماری آنفولانزا ایفا می کنند. درمان ضدویروس آنفولانزا برای همه افراد ضروری نمی باشد، و فقط درموارد شدید بیماری و افراد پرخظر توصیه می گردد. در صورت تصمیم به استفاده از داروی ضدویروس برای درمان آنفولانزا، بهتر است درمان طی ۴۸ ساعت اول بیماری آغاز گردد. داروهای ضدویروس مورد استفاده در درمان آنفولانزا عبارتند از:
- اسلتامیویر (Oseltamivir)
- زانامیویر (Zanamivir)
- پرامیویر (Peramivir)
- بالوکساویر (Baloxavir)
داروی اسلتامیویر شایع ترین و مورد دسترس ترین داروی درمان آنفولانزا در ایران می باشد. عوارض جانبی اسلتامیویر اندک بوده و اغلب محدود به تهوع و استفراغ خفیف در برخی افراد می باشد.
آنتی بیوتیک
به طور کلی استفاده از آنتی بیوتیک ها اغلب محدود به عفونت های باکتریال می باشد. عامل بیماری آنفولانزا یک نوع ویروس می باشد و به همین دلیل آنتی بیوتیک به طور اولیه برای درمان آنفولانزا موثر نمی باشد. استفاده از آنتی بیوتیک در درمان عوارض ثانویه آنفولانزا مانند عفونت گوش، عفونت سینوس ها و عفونت ریه می تواند کمک کننده باشد. مصرف نادرست آنتی بیوتیک ها در درمان آنفولانزا منجر به بروز مقاومت های آنتی بیوتیکی و عوارض متعدد می گردد.
نقش ایموپرت در درمان آنفولانزا و بیماری های ویروسی چیست؟
ایموپرت نوعی داروی گیاهی محصول کشور آلمان می باشد که از ۷ گیاه پوست بلوط، گیاه قاصدک، برگ گردو، بومادران، ریشه مارشمالو، دم اسب صحرایی و گل های بابونه تشکیل شده است. همچنین استفاده از قرص و شربت ایموپرت در بسیاری از کشورهای اروپایی برای تقویت سیستم ایمنی بدن تایید شده است، و به طور گسترده ای توسط پزشکان تجویز می گردد. ایموپرت از طریق مکانیسم های متعدد نقش موثری در تقویت سیستم ایمنی بدن و درمان آنفولانزا و سایر عفونت های ویروسی دارد، که عبارتند از:
- ایموپرت دارای خواص ضدویروس و آنتی باکتریال می باشد و نقش مهمی در تقویت سیستم ایمنی بدن دارد.
- ایموپرت دارای خواص ضد التهاب و آنتی اکسیدان می باشد و لذا مانع آسیب سلول ها می گردد.
- برخی گیاهان به کار رفته در قرص تقویت سیستم ایمنی بدن ایموپرت دارای انواع ویتامین ها و ریزمغذی ها می باشند که در تقویت سیستم ایمنی بدن نقش دارند.
- ایموپرت با تقویت سیستم ایمنی بدن درمراحل اولیه عفونت مانع پیشرفت عفونت و بروز عوارض آنفولانزا می شود.
- ایموپرت نقش موثری در بهبود گلودرد و کاهش التهاب گلو دارد.
- ایموپرت نقش موثری در بهبود حال عمومی بیمار دارد.
- ایموپرت نقش موثری در کاهش تب و کاهش نیاز به مسکن های تب بر دارد.
مصرف ایموپرت در اولین روزهای شروع بیماری آنفولانزا نقش موثری در تقویت سیستم ایمنی بدن برای درمان آنفولانزا دارد، و از بروز عوارض شدید آنفولانزا پیشگیری می نماید.
در این مطلب سعی شد به این سوال پاسخ داده شود که آنفولانزا چیست. همچنین به علائم آنفولانزا و هر مورد مرتبط با این بیماری نیز اشاره گردید. امیدواریم مفید واقع گردد.
دکتر مهسا موسوی، فوق تخصص بیماری های ریه و آسم
دارای بورد فوق تخصصی، عضو انجمن متخصصان ریه اتحادیه اروپا و ایران
لازم به ذکر است که خدمات اسپیرومتری، برونکوسکوپی، تست خواب و توراسنتز مایع پلور(کشیدن آب ریه) توسط پزشک انجام میشود
جهت هماهنگی با مطب تماس بگیرید
آدرس مطب : مشهد- میدان ده دی-خیابان رازی غربی- بین راضی 8 و 10- ساختمان پزشکان آریا – مطب دکتر مهسا موسوی
شماره تماس : 38584681-051